پرتودرمانی به تسکین درد آرتروز زانو کمک می نماید
به گزارش سلامت باشی، یک مطالعه جدید نشان داده است اشخاصی که زانو درد دارند، امکان دارد با یک دوره پرتودرمانی با دوز پایین تسکین پیدا کنند.
به گزارش سلامت باشی به نقل از مهر به نقل از مدیسن نت، محققان گزارش دادند که افراد دچار آرتروز زانو با ساییدگی خفیف تا متوسط، بعد از پرتودرمانی درد کمتری احساس می کنند و تحرک بهتری دارند.
دکتر «بیونگ هیوک کیم»، محقق اصلی و استادیار انکولوژی پرتودرمانی در کالج پزشکی دانشگاه ملی سئول در کره جنوبی، اظهار داشت: «افراد دچار آرتروز دردناک زانو اغلب با انتخاب دشواری بین خطرات عوارض جانبی داروهای مُسکن و خطرات جراحی تعویض مفصل مواجهند.»
وی در یک بیانیه خبری اضافه کرد: «نیاز بالینی به مداخلات متوسط بین داروهای مُسکن ضعیف و جراحی تهاجمی وجود دارد و ما فکر می نماییم پرتودرمانی ممکنست گزینه مناسبی برای این بیماران باشد، به ویژه زمانی که داروها و تزریقات به خوبی تحمل نمی شوند.»
آرتروز زانو زمانی رخ می دهد که غضروفی که در مفصل نقش ضربه گیر را ایفا می کند، بمرور زمان فرسوده می شود و در نهایت انتهای استخوان ها به یکدیگر ساییده می شوند.
محققان می گویند پرتودرمانی با دوز پایین بطور منظم برای درد مفاصل در کشورهای اروپائی مانند آلمان و اسپانیا استفاده می شود، اما آزمایش های باکیفیت بالا و کافی برای اثبات اثربخشی این رویکرد انجام نشده است.
برای مطالعه جدید، محققان ۱۱۴ بیمار دچار آرتروز زانو خفیف تا متوسط را در سه بیمارستان دانشگاهی در کره جنوبی استخدام کردند. بیماران بطور تصادفی به یکی از سه گروه تقسیم شدند که یا یک دوره پرتودرمانی با دوز کم یا دوز خیلی کم یا یک درمان دارونما که هیچ تابشی نداشت، دریافت نمودند. دوره های درمانی برای همه گروه ها شش جلسه به طول انجامید.
دوزهای پرتودرمانی کمتر از ۵٪ از دوزهایی بود که به طور معمول برای درمان سرطان استفاده می شود و هیچ عارضه جانبی در رابطه با پرتودرمانی مشاهده نشد.
کیم اظهار داشت: «یک تصور غلط وجود دارد که پرتودرمانی دارویی یا درمانی همیشه در دوزهای بالا صورت می گیرد. اما برای آرتروز، این دوزها تنها بخش کوچکی از دوزی هستند که برای سرطان استفاده می نماییم و درمان، مفاصلی را هدف قرار می دهد که از اندام های حیاتی دور هستند و این احتمال عوارض جانبی را می کاهد.»
این مطالعه نشان داد که بعد از چهار ماه، ۷۰٪ از افراد گروه دوز پایین، در مقایسه با ۴۲٪ از گروه دارونما، بهبود معناداری در درد، عملکرد فیزیکی و وضعیت کلی آرتروز خود نشان دادند.
حدود ۵۸٪ از افراد گروه دوز بسیار پایین هم بهبود نشان دادند، اما نتیجه قابل توجه نبود و با نتایج گروه دارونما چندان متفاوت نبود.
کیم گفت، بیماران در طول دوره پیگیری اجازه مصرف هیچ دارویی جز استامینوفن نداشتند که این امر به این نتایج اعتبار می بخشد.
او در بیانیه خبری اظهار داشت: «در مطالعات قبلی، داروهایی مانند داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی هم در طول دوره مداخله یا پیگیری استفاده می شدند، اما استفاده از این مُسکن ها می توانست اثرات پرتودرمانی را پنهان کند.»
پرتودرمانی ممکنست در بیمارانی که دردشان ناشی از التهاب است، حتی اگر هنوز مقداری غضروف در زانویشان باقیمانده باشد، بهترین نتیجه را داشته باشد.
او اضافه کرد: «برای آرتروز شدید، که در آن مفصل از نظر فیزیکی تخریب شده و غضروف از بین رفته است، پرتودرمانی بافت را بازسازی نمی نماید. اما برای اشخاصی که بیماری خفیف تا متوسط دارند، این رویکرد می تواند نیاز به تعویض مفصل را به تأخیر بیندازد.»
این تیم حالا درحال تکمیل یک دوره پیگیری ۱۲ ماهه از بیماران است. مطالعات بزرگ تری برای عرضه شواهد بیشتر برنامه ریزی شده است.
کیم متقاعد شده است که پرتودرمانی می تواند به تقویت اثرات سایر نگاههای استاندارد برای آرتروز زانو مانند کاهش وزن، فیزیوتراپی و داروها کمک نماید.
کیم اظهار داشت: «در عمل بالینی، وقتی پرتودرمانی به درستی با سایر درمان ها ترکیب شود، پاسخ ها می توانند حتی قوی تر باشند و رضایت بیمار ممکنست بیش از انتخابهای فعلی به تنهایی باشد.» به طور خلاصه، بیماران به طور تصادفی به یکی از سه گروه تقسیم شدند که یا یک دوره پرتودرمانی با دوز کم یا دوز بسیار کم یا یک درمان دارونما که هیچ تابشی نداشت، دریافت نمودند. این مطالعه نشان داد که پس از چهار ماه، ۷۰٪ از افراد گروه دوز پایین، در مقایسه با ۴۲٪ از گروه دارونما، بهبود معناداری در درد، عملکرد فیزیکی و وضعیت کلی آرتروز خود نشان دادند. پرتودرمانی ممکنست در بیمارانی که دردشان ناشی از التهاب است، حتی اگر هنوز مقداری غضروف در زانویشان باقی مانده باشد، بهترین نتیجه را داشته باشد.
منبع: سلامت باشی
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب