کما و مرگ مغزی چه تفاوتی دارند؟
به گزارش سلامت باشی، نایب رییس هیات مدیره انجمن اهدای عضو ایرانیان اظهار داشت: فرد مرگ مغزی تنها تا ۱۴ روز با دستگاه زنده می ماند و در این زمان، اهدای اعضا می تواند جان چندین بیمار را نجات دهد.
به گزارش سلامت باشی به نقل از خبر آنلاین، امید قبادی نایب رییس هیات مدیره انجمن اهدای عضو ایرانی ها در گفتگو با مهر اظهار داشت: فردی که گرفتار مرگ مغزی می شود، در نهایت تا ۱۴ روز با دستگاه تنفس مصنوعی زنده می ماند و در طول این مدت باید تصمیم برای اهدای عضو گرفته شود و مرگ مغزی در ایران بیشتر در رده سنی ۲۰ تا ۴۰ سال رخ می دهد و شایع ترین علت آن، ضربه به سر در اثر تصادفات جاده ای است.
مرگ مغزی با کما اشتباه گرفته نشود!
وی اضافه کرد: بین کما و مرگ مغزی تفاوت جدی وجود دارد، اما از نظر ظاهری حتی برای پزشکان با سابقه نیز امکان دارد شباهت داشته باشد اما فرد در کما، مغزش زنده است ولی ارتباطی با محیط ندارد؛ در صورتیکه مرگ مغزی یعنی نابودی کامل مغز و فقدان برگشت پذیری. در این حالت، فرد فوت شده است، حتی اگر ضربان قلب روی مانیتور دیده شود یا قفسه سینه بالا و پایین برود، که این ناشی از دستگاه تنفس مصنوعی است.
قبادی اشاره کرد: تفاوت اساسی بین کما و مرگ مغزی در این است که در مرگ مغزی به معنای توقف کامل و برگشت ناپذیر عملکرد مغز است، اما کما حالتی است که مغز بطور موقت عملکرد ندارد. در این شرایط، فرد در وضعیت نباتی قرار می گیرد، اما امکان دارد با درمان بهبود یابد و ارتباطش با محیط از سر گیرد. اما در مرگ مغزی، این امکان وجود ندارد و فرد فوت شده است.
نایب رییس هیات مدیره انجمن اهدای عضو ایرانی ها اظهار داشت: فرد مرگ مغزی بطور ظاهری مانند فردی است که در کما قرار دارد. به این علت تشخیص دقیق بین مرگ مغزی و کما برای خانواده ها دشوار می باشد، براستی، باید بگویم که هر فرد مرگ مغزی می تواند اعضاء حیاتی خودرا برای نجات دیگران اهدا کند.
به گفته قبادی؛ در پزشکی دو نوع مرگ داریم: مرگ معمولی یا مرگ قلبی که ۹۹ درصد مرگ ها را شامل می شود و مرگ مغزی که تنها یک درصد است، اما همین یک درصد می تواند نجات بخش باشد. یک فرد مرگ مغزی می تواند بین ۱ تا ۸ عضو حیاتی مانند قلب، کلیه ها، کبد، ریه ها، روده کوچک و لوزالمعده اهدا کند و جان بیماران را نجات دهد.
به گفته وی؛ همین طور تا ۵۳ نسج مانند قرنیه، تاندون، دریچه قلب و پوست نیز قابل برداشت هستند که می توانند کیفیت زندگی افراد گرفتار معلولیت را بهبود ببخشند.
زمان طلایی برای برداشت اعضا و نسوج
قبادی اشاره کرد: فرد مرگ مغزی تنها تا ۱۴ روز با دستگاه قابل نگهداری است، اما در مورد نسوج، اگر پیکر شخص فوت شده (در مرگ قلبی) زیر ۶ ساعت به سردخانه منتقل شود، می توان نسوج را تا ۱۲ ساعت و قرنیه ها را تا ۲۴ ساعت برداشت کرد. ازاین رو زمان بندی در برداشت عضو یا نسوج از اهمیت بالایی برخوردارست.
به گفته وی؛ لزوم فرهنگ سازی گسترده برای شناخت دقیق مرگ مغزی، جداسازی آن از مفهوم کما و آشنایی با ظرفیت نجات بخش در اهدای عضو مهمست و هر فرد مرگ مغزی می تواند نجات بخش زندگی چند انسان دیگر باشد؛ دانستن این واقعیت، یک مسئولیت انسانی است.
قبادی اشاره کرد: تفاوت اساسی بین کما و مرگ مغزی در اینست که در مرگ مغزی به معنای توقف کامل و برگشت ناپذیر عملکرد مغز است، اما کما حالتی است که مغز موقتاً عملکرد ندارد. زمان طلایی برای برداشت اعضا و نسوج قبادی اشاره کرد: فرد مرگ مغزی تنها تا ۱۴ روز با دستگاه قابل نگهداری است، اما در مورد نسوج، اگر پیکر شخص فوت شده (در مرگ قلبی) زیر ۶ ساعت به سردخانه منتقل شود، میتوان نسوج را تا ۱۲ ساعت و قرنیه ها را تا ۲۴ ساعت برداشت کرد.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب