گزارش سلامت باشی؛
خودكفایی در ماسك طبی در گروی تامین سرمایه 35 طرح ناتمام
سلامت باشی: الان 35 طرح نیمه تمام در تولید مواد اولیه ماسك (ملت بلون) در كشور وجود دارد كه در صورت تكمیل و راه اندازی این طرح ها، امكان رفع نیاز كشور به واردات این محصول وجود خواهد داشت.
به گزارش سلامت باشی به نقل از مهر، یکی از موضوعاتی که به سبب شیوع ویروس کرونا در بخش صنعت اهمیت یافته، تولید ملت بلون است که بعنوان ماده اولیه تولید ماسک مورد استفاده قرار می گیرد. این محصول از صنایع میان دستی در صنعت نساجی شمرده می شود که از یک لایه الیاف کوتاه، با قرارگیری به صورت جهت دار یا تصادفی، تشکیل شده و باتوجه به نحوه قرارگیری و اتصال الیاف، مهمترین خاصیت این محصول، فیلتر کردن ذرات (فیلتراسیون) است. گرانول پلی پروپیلن (شماره تعرفه ۳۹۰۲۱۰۳۰) که ماده وارداتی بوده و در داخل تولید نمی گردد بعنوان ماده اصلی برای تولید ملت بلون استفاده می شود که طبق آمار طی سال های ۹۷ و ۹۸ به میزان ۳۹۵۰ تن به ارزش ۱۶ میلیون دلار واردات داشته ایم. (در سال ۹۸ واردات نداشته است). همین طور در مقابل طی سال های ۹۶، ۹۷ و ۹۸ به میزان ۶۷۰ تن به ارزش ۲ میلیون و ۷۰ هزار دلار ملت بلون صادر گردیده است.
البته باید توجه داشت که منسوج ملت بلون تعرفه گمرکی مجزا ندارد و باتوجه به وزن کالا، می تواند در ردیف تعرفه ۵۶۰۳۱۱۹۰ قرار گیرد اما تحت تعرفه های دیگر نیز اظهار می شود. پس امکان تعیین دقیق میزان واردات و صادرات آن میسر نیست.
برآورد عمده نیاز سالانه به ملت بلون در بخش ماسک حدود ۲ هزار و ۲۰۰ تن است، اما با توجه به این که از این محصول در بخش بهداشتی نیز استفاده می شود باید اشاره شود که در این بخش (پوشک و پد) حدود ۱۶۰۰۰ تن به ملت بلون نیاز است و در مجموع نیاز سالانه کشور به ملت بلون معادل ۱۸۲۰۰ تن برآورد می شود.
با توجه به اهمیت موضوع و نیاز مبرم به ملت بلون به سبب شیوع کرونا، بررسی های خبرنگار مهر نشان میدهد که تولید داخلی محصول سالانه حدود ۲ هزار تن است از این رو برآورد کمبود تولید داخلی به حدود ۱۶ هزار و ۲۰۰ تن می رسد.
۳۵ طرح نیمه تمام تولید ملت بلون
بنابراین به سبب نیاز مبرم به این محصول و ضرورت جلوگیری از ارزبری، پی گیری های خبرنگار مهر نشان میدهد که طرح های در دست اجرا ۸ طرح با ظرفیت سالانه حدود ۱۴ هزار تن است که پیشرفت فیزیکی بالای ۵۰ درصد دارند و مشغول فعالیت هستند اما زیر ظرفیت تولید می کنند و مجموع تولید آنها حدود ۲ هزار تن است.
پیگیری های خبرنگار مهر از وزارت صمت در مورد علت عدم پیشرفت این ۸ طرح از آن حکایت داشت که عمده این طرح ها با مشکل کمبود نقدینگی مواجه هستند؛ در واقع فرد با آورده خودش توانسته طرح را تا ۵۰ الی ۶۰ درصد جلو ببرد و حال برای تکمیل طرح باید از جانب بانک تامین مالی شود و بانک ها پای کار تولید بیایند، اما هنوز این اتفاق به صورت کامل نیفتاده است.
از سویی دیگر نیز طرحی وجود دارد که ۸۰ درصد پیشرفت فیزیکی داشته اما به سبب نبود پول و افزایش قیمت ها، کار خوابیده است؛ در حقیقت فرد یک برآورد اولیه ۵۰ میلیارد تومانی جهت راه اندازی طرح آورده اما به سبب کمبود پول و افزایش قیمت ها قادر به فعالیت کامل نیست.
همچنین ۲۷ طرح جدید با ظرفیت حدود ۵۵ هزار تن با پیشرفت فیزیکی صفر درصد نیز وجود دارد که عمدتاً در سال ۱۳۹۹ مجوز تأسیس دریافت کرده اند.
پیگیری های خبرنگار مهر در مورد علت صفر بودن پیشرفت فیزیکی این طرح های جدید نیز حاکی از آنست که یک طرح از زمان دریافت جواز تا راه اندازی به حدود سه تا چهار سال و یا بیشتر
زمان نیاز دارد؛ خصوصاً بعضی از محصولات که تکنولوژی خاصی هم می خواهد و باید دستگاه و ماشین آلات داشته شود، اما گاهی مشکلات ارزی پیش می آید و فرد قادر به واردات نیست. در واقع سرمایه گذار بسته به توان مالی پروژه را جلو می برد و مابقی بسته به حمایت بانک ها و … دارد.
به گزارش سلامت باشی به نقل از مهر، آنطور که متولیان امور اعلام نموده اند درصورت تکمیل و راه اندازی طرح های نیمه تمام امکان رفع نیاز کشور به این محصول وجود خواهد داشت و در این بخش جلوی ارزبری آن هم در شرایط کنونی اقتصاد، گرفته خواهد شد.
منبع: سلامت باشی
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب