اوزمپیک و مانجارو مد جدید در میان هندی ها
سلامت باشی: رونق داروهای تزریقی کاهش وزن در هند، همزمان با بحران دیابت و چاقی، تصویری دوگانه از امید و خطر ترسیم کرده است. از یک سو، این داروها می توانند به میلیونها بیمار کمک کنند؛ از طرفی، نبود نظارت و فرهنگ مصرف ناصحیح می تواند بحران تازه ای بیافریند. پزشکان تاکید دارند که دارو تنها قسمتی از راهکار است و بدون تغییرات گسترده در سبک زندگی، آموزش تغذیه و اصلاح الگوهای فرهنگی، هند قادر به مهار این اپیدمی نخواهد بود.
الهه جعفرزاده: هند در حالی با اپیدمی گسترده ی دیابت و چاقی مواجه می باشد که ورود داروهای تزریقی کاهش وزن مانند مونجارو (Mounjaro)، وگووی (Wegovy) و اوزمپیک (Ozempic) موجی از امید و نگرانی را همزمان بوجود آورده است. پزشکان برجسته ی این کشور اخطار داده اند که استفاده ی بی رویه و بدون نظارت از این داروها می تواند سلامت بیماران را به خطر بیندازد.
رونق بی سابقه در بازار داروهای کاهش وزن/ محبوبیت مانجارو ظرف ۸ ماه
ز زمان ورود مونجارو به بازار هند در امسال، این دارو تنها در هشت ماه به پرفروش ترین داروی کشور تبدیل گشته و حتی از آنتی بیوتیک ها پیشی گرفته است. موفقیت تجاری آن سبب شده شرکت سازنده، الی لیلی (Eli Lilly)، آزمایش های بالینی برای تولید نسخه ی خوراکی مشابه را آغاز کند. در همین حال، شرکت نوو نوردیسک (Novo Nordisk) نیز با عرضه ی اوزمپیک به قیمت پایین تر، رقابت را شدت بخشیده است.
با به انتها رسیدن حق ثبت اختراع خیلی از داروهای مبتنی بر سمگلوتاید (GLP-۱) در سال آینده، شرکت های داخلی نسخه های ارزان تر را روانه ی بازار خواهند کرد. کارشناسان پیش بینی می کنند که بازار داروهای کاهش وزن در هند تا پایان دهه به ۱۵۰ میلیارد دلار در سال برسد.
زمینه ی اجتماعی و بهداشتی/ ۴۵۰ میلیون فرد چاق تا ۲۵ سال آینده در هند
هند حدود ۲۱۲ میلیون بزرگسال دچار دیابت دارد که معادل یک چهارم کل بیماران جهان است. همینطور در سال ۲۰۲۱ حدود ۱۸۰ میلیون بزرگسال دارای اضافه وزن یا چاقی در این کشور ثبت شده اند. برآوردها نشان میدهد که تا سال ۲۰۵۰، شمار افراد چاق در هند به ۴۵۰ میلیون نفر خواهد رسید؛ یعنی تقریبا یک سوم جمعیت بزرگسال آینده ی کشور.
پزشکان اخطار می دهند که این آمارها حتی ممکنست کمتر از حقیقت باشد، برای اینکه سیستم جمع آوری داده ها در هند ناکارآمد است. برخی متخصصان باور دارند میزان حقیقی مبتلا شدن به دیابت و چاقی دست کم ۱۰ درصد بالاتر از آمار رسمی است.
هشدار پزشکان و متخصصان/ لاغری به قیمت نابینایی؟
دکتر موهیت بهانداری، یکی از جراحان برجسته ی باریاتریک، تاکید می کند که داروهای GLP-۱ می توانند برای هند حیاتی باشند، اما استفاده ی بی رویه و بدون نظارت خطرناکست. او اخطار می دهد که این داروها اکنون در داروخانه ها، باشگاه ها و کلینیک های زیبایی تجویز می شوند و خیلی از پزشکان عمومی یا داروسازان به سبب منافع مالی، بیماران را به مصرف آنها ترغیب می کنند.
بهانداری می گوید: «این داروها می توانند موجب کاهش شدید عضله، پانکراتیت، سنگ کیسه صفرا و حتی نابینایی در بعضی بیماران شوند. بدین سبب باید تنها تحت نظر متخصصان و با غربالگری دقیق تجویز شوند.»
دکتر انوپ میسرا، متخصص غدد در بیمارستان فورتیس دهلی، نیز اخطار مشابهی داده است. او روزانه بین سه تا هفت بیمار را بعد از مشاوره ی کامل تحت درمان با این داروها قرار می دهد، اما تاکید می کند که تغییر سبک زندگی، آموزش تغذیه و ورزش باید همچنان پایه ی اصلی درمان باشد.
میسرا به موانع فرهنگی نیز اشاره می کند: «بسیاری از زنان می گویند اگر غذاهای پرکالری و پرروغنی را که شوهرانشان دوست دارند کنار بگذارند، با خشم و تنش خانوادگی مواجه می شوند.» این مثال نشان میدهد که تغییر الگوهای غذایی در هند نه فقط یک مساله ی پزشکی، بلکه یک چالش اجتماعی و فرهنگی است.
تجربه ی بیماران/ داروهای تزریقی کاهش وزن، آخرین امید؟
برخی بیماران این داروها را آخرین امید خود می دانند. ویدی دوا، زن ۳۶ ساله دچار دیابت، بعد از رسیدن وزنش به ۹۵ کیلوگرم، مصرف مونجارو را آغاز نموده است. او می گوید: «امیدوارم بتوانم وزنم را پایین بیاورم و از انسولین خلاص شوم، اما عوارض جانبی روی معده و عضلات خیلی مشکل است. نگرانم که این داروها به یک مد زودگذر برای کاهش وزن زیبایی تبدیل شوند.»
منبع: theguardian
منبع: سلامت باشی
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب