دلایل پرخوابی چیست؟
به گزارش سلامت باشی، بنا به اعلام مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده (NIH)، اگر بیشتر از ۹ ساعت در شب می خوابید و احساس سرحالی نمی کنید، امکان دارد بعضی از مشکلات پزشکی زمینه ای مقصر باشند.
به گزارش سلامت باشی به نقل از نشریه پزشکی "مدیکال اکسپرس"، خیلی از مردم از کم خوابی شکایت دارند اما برخی با مشکل مخالف یعنی پرخوابی دست وپنجه نرم می کنند. پرخوابی یک اختلال خواب است که با شکایت از خواب آلودگی بیش از اندازه در طول روز که اغلب حتی بعد از ۱۰ ساعت یا بیشتر خوابیدن در شب رخ می دهد، مشخص می شود.
طبق گزارش مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده (NIH)، اگر بیشتر از ۹ ساعت در شب می خوابید و احساس سرحالی نمی کنید، امکان دارد بعضی از مشکلات پزشکی زمینه ای مقصر باشند.
در حالیکه نیازهای فردی به خواب امکان دارد بسته به سن و شرایطی مانند بیماری، استرس یا سطح فعالیت بدنی متفاوت باشد، آکادمی پزشکی خواب آمریکا خاطرنشان می کند که بزرگسالان امکان دارد فقط به هفت ساعت خواب یا بیشتر نیاز داشته باشند. بعضی از بزرگسالان که بعنوان افراد پرخواب شناخته می شوند، به صورت طبیعی به ۱۰ تا ۱۲ ساعت خواب در شبانه روز نیاز دارند و این نه به علت یک بیماری، بلکه به علت استعداد طبیعی بیولوژیکی آنها است.
همینطور شما امکان دارد به علل طبیعی زیر بیشتر از حد معمول احتیاج به خواب داشته باشید:
افزایش فعالیت بدنی، استرس، جت لگ (پرواززدگی)، یا در حین و بلافاصله بعد از بهبودی از بیماری یا جراحی. شرایط سلامت روان مانند افسردگی یا سابقه تروما در گذشته هم می تواند سبب پرخوابی شود. این وضعیت در ۱۵ درصد از افراد مبتلا به افسردگی وجود دارد.
اختلالات خواب مانند آپنه خواب یا نارکولپسی هم می توانند سبب پرخوابی شوند. آپنه خواب که شامل توقف مکرر تنفس در طول شب است، یکی از دلایل شایع پرخوابی است. در این میان نارکولپسی هم خواب را مختل می کند. افراد مبتلا به نارکولپسی امکان دارد به صورت ناگهانی و بدون اخطار به خواب بروند و گرفتار خواب آلودگی شدید در طول روز و خواب پراکنده در شب شوند.
عوامل تغذیه ای هم می توانند در پرخوابی نقش داشته باشند. برای مثال، تحقیقات اخیر سطوح پایین ویتامین B را با پرخوابی مرتبط دانسته است. طبق اعلام مؤسسه ملی بهداشت ایالات متحده، سوء مصرف مواد شامل الکل، تنباکو یا مواد مخدر غیرقانونی با پرخوابی مرتبط می باشد. افراد مبتلا به چاقی یا سایر بیماری های مزمن هم می توانند گرفتار پرخوابی شوند.
در نهایت، برخی داروها یا ترک یک دارو می تواند سبب پرخوابی شود. طبق گفته متخصصان دانشگاه هاروارد، داروهایی که می توانند سبب خستگی و گیجی شوند عبارتند از داروهای آلرژی، داروهای ضد افسردگی، داروهای اضطراب، قرص های فشار خون، شل کننده های عضلانی، داروهای تشنج یا صرع، داروهای پارکینسون و درمان های سرطان.
اگر فکر می کنید داروهای تجویزی تان امکان دارد سبب پرخوابی شود، هرگونه نگرانی را با پزشک خود در بین بگذارید و از داروهایی که به شما کمک می نماید بیدار بمانید، بدون تایید پزشک تان استفاده نکنید.
منبع: salamatbashi.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب