ADHD بیماری چالش برانگیز اما قابل درمان
به گزارش سلامت باشی اختلال کم توجهی- بیش فعالی (ADHD) در بزرگسالان چالش برانگیز اما قابل درمان است.
به گزارش سلامت باشی به نقل از ایسنا، سالها این تصور وجود داشت که اختلال کم توجهی- بیش فعالی، عارضه دوران کودکی است و علایم آن با افزایش سن و در دوران نوجوانی و بزرگسالی بهبود پیدا میکند. بررسیهای بیشتر نشان داد بعضی از افراد در دوران بزرگسالی همچنان علایم این اختلال را تجربه میکنند که میتواند بر زندگی آنها تأثیر بگذارد.
اختلال کم توجهی- بیش فعالی از دوران کودکی آغاز می شود و سبب ایجاد مشکلاتی در روند فعالیت فرد در مدرسه، کار و روابط اجتماعی می شود. نتایج یک تحقیق تخمین میزند که حدود ۳.۴ درصد بزرگسالان سراسر جهان نشانه های این اختلال را دارند و تشخیص اختلال کم توجهی- بیش فعالی در دختران و زنان طی سالهای اخیر افزایش پیدا کرده است و با عملکرد مناطق خاصی از مغز مرتبط می باشد.
بروز این اختلال کاملا مبتنی بر ژنتیک نیست. محیط زندگی یک فرد می تواند بر میزان دردسرساز بودن این اختلال که سبب ایجاد مشکلات در زندگی روزمره می شود، تأثیر بگذارد. از آنجاییکه علایم این اختلال با سایر بیماری ها مانند افسردگی و اختلالات اضطرابی همپوشانی دارد، برای تشخیص دقیق آن یک ارزیابی حرفه ای دقیق و چند مرحله ای ضروریست.
شکی نیست که زندگی با اختلال کم توجهی- بیش فعالی با چالش های جدی و مداوم همراه می باشد. اما امروزه بزرگسالان مبتلا به این عارضه دسترسی بیشتری به اطلاعات و گزینه های درمانی مبتنی بر شواهد دارند و علل علمی برای امید به درمان موثر بزرگسالان مبتلا به این اختلال وجود دارد.
تا به امروز، راهبردهای اصلی برای مدیریت ADHD در بزرگسالان، دارو و نوعی درمان معروف به رفتار درمانی شناختی برای بزرگسالان مبتلا به این اختلال بوده است. شواهد کنونی نشان داده است که دارو در کاهش علایم بزرگسالان موثرتر از روشهای درمانی دیگر است اما تحقیقات در این رابطه در حال انجام می باشد.
داروهایی که بیشتر برای درمان ADHD استفاده می شوند، محرک نامیده می شوند. شاید عجیب به نظر برسد که داروهای محرک برای اختلالی تجویز می شوند که می تواند شامل بیش فعالی باشد. داروهای محرک برای اختلال کم توجهی- بیش فعالی با افزایش در دسترس بودن مواد شیمیایی دوپامین و نوراپی نفرین در نواحی از مغز که با توجه و خودتنظیمی مرتبط می باشد، عمل می کنند. داروهای محرک زمانیکه مطابق دستور و به شکل خوراکی مصرف شوند، نسبتا بی خطر هستند و بعید است که اعتیادآور باشند.
به گزارش ژاپن تودی، عوارض جانبی رایج داروهای محرک امکان دارد شامل کاهش اشتها و کاهش وزن و همینطور سردرد یا مشکلات خواب در صورت مصرف قبل از زمان خواب باشد. علاوه بر این، برای افرادی که مشکلات قلبی دارند، امکان دارد این داروها تجویز نشود چونکه می تواند سبب افزایش ضربان قلب و فشار خون شود.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب